THE DEFINITIVE GUIDE TO بیماری لوپوس خودایمنی

The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

The Definitive Guide to بیماری لوپوس خودایمنی

Blog Article

اما بیشتر افراد تنها یک یا چند مورد از علائم احتمالی را خواهند داشت و بسیاری دیگر فقط متوجه آمد و شد این علائم هستند. پوست و دهان

سیستم عصبی مرکزی: لوپوس گاهی اوقات می تواند بر سیستم عصبی مرکزی یا مغز هم تاثیر بگذارد که علائم آن شامل: سر درد، سر گیجه، افسردگی، حواس پرتی، مشکلات بینایی، حملات ناگهانی، سکته یا تغییر رفتار می باشد.

این نوع مریضی لوپوس را باید شایع ترین نوع آن دانست که به صورت سیستمیک است. تأثیر این بیماری می‌تواند در تمام بدن باشد و از انواع دیگر آن جدی تر است.

قوم بلوچ؛ جامعه‌ای با فرهنگی غنی و تاریخی پر فراز و نشیب

آزمایش مثبت برای وجود آنتی بادی‌ها تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن بیمار، نشان دهنده یک سیستم ایمنی تحریک شده است.

در زمان بهبودی فرد هیچ علائمی از خود بروز نخواهد داد اما زمانی که بیماری عود کند، نشانه‌های مختلف آن را می‌توان مشاهده کرد.

برخی افراد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند و مواردی مانند عفونت‌ها، مصرف برخی داروها یا حتی تماس با نور خورشید می‌تواند بروز بیماری را تحریک کند. درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد و هدف از درمان، کنترل علائم و محدود شدن میزان آسیب وارده به ارگان ها بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک چیست و بدن می باشد.

به ندرت، لوپوس می تواند بر روی چشم ها اثر بگذارد و باعث قرمزی دردناک چشم و یا تغییر در بینایی شود. دیگر شرایط مرتبط با بیماری لوپوس

محتوای پزشکی و درمانی منتشر شده در مجله زیبا بمان، برگرفته از منابع انگلیسی و فارسی می باشد و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارد و جایگزین درمان پزشکی نمی باشد. جهت طی روند درمانی به پزشک مراجعه نمایید.

برای اینکه درمان بیماری لوپوس به بهترین شکل انجام شود، توصیه می‌کنیم که با مشاهده علائم ذکر شده در این مطلب، به پزشک مراجعه کنید.

ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای تجربه این بیماری قرار دهد.

در مطالعاتی که بر روی دوقلوها انجام شده، دیده شده است که یکی از دوقلوها ممکن است لوپوس داشته باشد و دیگری نداشته باشد؛ حتی اگر هر دو با هم و در یک محیط بزرگ شده باشند.

اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روش‌های فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری می‌شود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.

این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.

Report this page